Overzicht van non-fictie artikelen
Deze pagina biedt een overzicht van de hier aangeboden non-fictie bijdrages. Van elk ervan worden een paar zinnen weergegeven met een verkleinde illustratie, gevolgd door de link naar het hele artikel op deze site.
Over Walburgis
Een waarschijnlijk heidens element is te vinden in de belichaming van Walburgis als de goddelijke leider van de heksen die zich verzamelen op de Blocksberg (Brocken), een berg in het middelgebergte Harz in Duitsland. Lentegebruiken zijn ook verbonden met Walburgis, bijvoorbeeld waar mensen rond de akkers rijden met nieuwe scheuten—dit wordt geïnterpreteerd als …
De legende van Blenda
De Zweedse Blodberget – de bloedberg – dankt zijn naam aan een oude legende over een vrouw met de naam Blånda, Blända resp. Blenda. Peter Rudebeck (1660–1710), een voormalige eigenaar van de ijzersmelterij in Huseby (Het huidige Huseby is een statig, kasteelachtig landhuis met prachtige tuinen en een historisch park waar ooit een klein dorp stond), schreef de legende op en vertelde deze overal rond.
Het zou lang geleden gebeurd zijn toen Deense troepen het gebied rond Åsnen (een meer in Småland, Zuid-Zweden) aanvielen. Blända riep de vrouwen uit de regio op om zich te verzetten en verzamelde …
Loki – Een provocerende lezing
Odin, Hœnir en Loki, drie goden die tot de familie van de Azen horen, waren eens een tijdje wat aan het rondtrekken. Toen ze op een bepaald moment honger kregen maar niets te eten bij zich hadden, slachtten ze een os uit een kudde die in een nabijgelegen vallei aan het grazen was.
(Het verhaal maakt niet duidelijk, of ze het de boer van wie de dieren waren hadden gevraagd …
De vroege Franken – Een lezing
En in deze roerige tijd leefde er langs de Beneden-Rijn een groep kleine Germaanse volken, waarvan krijgers tevoren lange tijd in het Romeinse leger hadden gediend, die daardoor de rijkdom van de Romeinen goed kenden, deze echter zelf niet bezaten.
Aan de ene kant lokte de welstand van een relatief vreedzaam en bloeiend Gallië, aan de andere kant waren de woongebieden van deze kleine volken in gevaar door het opdringen van andere, sterkere Germaanse volken en ook …
Een “Saksische” godin Hulda
In 815 jaagde keizer Lodewijk de Vrome, de zoon van Karel de Grote, aan de rand van het Hercynische woud en toen hij een witte bok volgde, verliet hij zijn Gevolg en verloor zowel de prooi uit het oog als zijn paard en viel in de rivier de Innerste.
De keizer zwom naar de oever en liep verder totdat hij bij een heuvel kwam die de oude Saksische godin Hulda gewijd was – een prachtige heuvel bedekt met haar eigen bloem, de wilde roos. Hij bleef ondertussen op zijn jachthoorn blazen, …
De nachtzegening van Munchen (fragment)
Waarschijnlijk afkomstig uit de 13e eeuw is een Middelhoogduitse bezweringsspreuk overgeleverd, die ons duidelijk toont, dat in gebieden in Duitsland die al eeuwenlang waren gekerstend, nog heidens volksgeloof heerstte. De spreuk kreeg z’n huidige naam waarschijnlijk van de plaats waar hij werd gevonden; het betreffende document was sinds de 17e eeuw in het bezit van een Duitse keurvorst en behoorde …
Gunnar’s lied
Pálsson’s gedicht behandelt een thema uit de Noordse Nibelungen Saga, die ook in verschillende liederen uit de Poëtische Edda behandeld wordt. In dit gedicht beveelt de Hunnenkoning Attila, dat koning Gunnar in een tuin vol met slangen moet worden gebracht, met de bedoeling, dat deze aan de giftige slangenbeten zal sterven. Maar Gunnar slaagt erin om …
Helith – Een god van de Angelsaksen
Daarom is het acceptabel om Helith te accepteren ((Helið, .etc.) als een heidense god van de vroege Angelsaksers in het zuidwesten van Engeland. De naam van de god zou kunnen worden gerelateerd aan woorden als ‘held’ en ‘krijger’ en dat zou kunnen verwijzen naar een god. De naam kan ook verwijzen naar ‘gezondheid’ en ‘genezing’ en dan kan het een god van de genezing betreffen. …
Odin – meest prominent
De titel van deze humoristische lezing drukt het al goed uit, ja, deze lezing gaat over Odin, de God die we kennen uit veel boeken als de hoogste goddelijke leider van de Vikinger goden. De Alvader van de goden en mensen van de Noordse volkeren uit de Vikingtijd, waarschijnlijk ook al enige tijd voor dat tijdperk, tot aan …
Thorri en het Thorrablot
Thorri had twee zoons die Nor en Gar heetten en de naam van zijn dochter was Goe. Het verhaal gaat, dat Goe eens was verdwenen en haar broers naar haar zochten. Tenslotte ontdekten ze wie haar had ontvoerd. Dat was Hrolf van de Berg, die een zoon was van de reus Svadi en een kleinzoon van Asa-Thor. Ze legden hun strijd bij en daarop …
Godsbewijs
Er is al heel lang en vaak gezocht naar bewijzen voor het bestaan van één of meerdere goden. Hele boeken zijn daarover geschreven, sommige op zo’n ijl hoog theoretisch niveau, dat ze voor praktisch iedereen volledig onbegrijpelijk zijn. Navolgend wordt geprobeerd dat te vermijden om het voor ‘gewone’ lezers ook leesbaar te maken. …
Natuurreligies vandaag
In de huidige tijd lijkt het misschien onnatuurlijk om een natuurreligie aan te hangen, omdat er in Midden- en West-Europa – net als in andere westerse geïndustrialiseerde landen – een grote kloof bestaat tussen mens en natuur. Vooral in de steden lijken veel mensen zo afgesloten van de natuur te leven dat ‘onnatuurlijk’ gedrag vaak …
Een ritueel dat Blot heet
Het Blot is het meest voorkomende ritueel binnen de Asatru. In zijn eenvoudigste vorm is een Blot een offer aan de goden. In de oude tijden gebeurde dit door een dier te consumeren dat eerder aan de goden was gewijd en vervolgens werd geslacht. (Het woord Blot zelf is afgeleid van het Oudnoorse blóta en het protogermanische blōtaną, wat betekent offeren en vereren.) Aangezien we geen boeren meer zijn en onze behoeften tegenwoordig eenvoudiger zijn, bestaat het meest voorkomende Blot uit het offeren van met of andere alcoholische dranken aan de godheden. Veel mensen vandaag de dag zullen wantrouwend staan tegenover een dergelijk ritueel. Rituelen zoals het Blot zijn opzettelijk verkeerd geïnterpreteerd door …
Het Walkurenlied
Toen Dörrud op goede Vrijdag ‘s morgens zijn huis verliet, zag hij twaalf gedaanten naar een woning in een heuvel rijden. Hij liep erheen een keek door een venster wat er aan de hand was. Hij zag daar vrouwen die zorgvuldig een weefgetouw hadden bespannen. Als weefgewichten gebruikten ze schedels van mensen en de draden op het weefgetouw en de spoel waren van menselijke darmen gemaakt. Hun zwaarden gebruikten ze als weefspoel en pijlen dienden als haspel. Tijdens het werk declameerden de vrouwen het volgende gedicht: …
Warg – Weerwolf
Weerwolven voerden hun sinistere handelingen uit in de donkerste tijd van het jaar, tijdens de “Twaalf Nachten”, of ze werden in deze tijd geboren. Als een weerwolf zijn huid afwerpt op de 9e dag, of zelfs in het 3e, 7e of 9e jaar, is dit verbonden met culturele opvattingen over wat er met de ziel van een persoon gebeurt na de dood. De legende zegt, dat een man die is verdronken, en in een zeehond is veranderd, elke negende dag …
Stuffo, Stufo, Stuvo, Staffo
Volgens de opgetekende mythen en kerkverslagen werd deze god aanbeden in de Duitse gebieden Thuringen, Opper-Franken en in de Harz; In alle drie de regio’s zijn er heuvels met de naam “Stuffenberg”. Alle drie hebben ze tegenwoordig andere namen.
Het volk der Tubanten
Wat er precies verder met de Tubanten gebeurde, is nog steeds enigszins controversieel; volgens een oudere opvatting zouden ze zijn opgegaan in de Saksen. Tegenwoordig wordt echter aangenomen dat ze deel zijn gaan uitmaken van de Saliers, het volk dat mogelijk de grondleggers van de Franken waren – daarom worden de Tubanten ook als een deelvolk van de Franken beschouwd. …
Eala Frya Fresena
Eala Frya Fresena is een Fries / Oost-Fries motto en een centrale uitdrukking van Friese vrijheid. Het werd, zo wordt beweerd, uitgeroepen als een groet door de verzamelde Friezen bij de Upstalsboom, een middeleeuwse ontmoetingsplaats in de buurt van Aurich. Het betekent ruwweg:
De Joelkat
Het verhaal van de joelkat of, zoals het in het IJslands heet, Jolakotturinn, zou in de Middeleeuwen zijn ontstaan, hoewel de oudste geschreven versies van het verhaal dateren uit de 19e eeuw. Het gebrek aan oudere bronnen voor de joelkat zegt echter niet veel, omdat de bronnen voor elke vorm van populaire cultuur in het verleden vrij beperkt zijn. Het verhaal gaat dat …
Dido, stichtster van Carthago
Reeds de Grieken en Romeinen uit de oudheid schreven over deze vrouw en vandaag de dag wordt er nog steeds over haar geschreven. Dit artikel is ontstaan uit mijn rijke verzameling informatie over haar.
Waarschijnlijk de oudste bron over Dido, die ook wel Alyssa wordt genoemd, is een korte paragraaf in een geschrift van Timaeus van Tauromenium op Sicilië (ca. 356ܺ-260 vGT). Hoewel het geschrift van Timaeus niet bewaard is gebleven, wordt het door latere schrijvers geciteerd of in ieder geval in hun eigen woorden weergegeven. Volgens Timaeus stichtte Dido Carthago …
Lif en Lifthrasir
Lif en Lifthrasir, in het Oudnoors: Lífþrasir, zijn figuren uit de Noordse mythologie, die we kennen uit de twee Edda’s. In de bijbehorende mythen vormen zij het begin van de ‘nieuwe mensheid’; de oude wereld was verwoest en er was een nieuwe wereld ontstaan, die opnieuw bevolkt moest worden.
Mallt-y-Nos
Mallt-y-Nos is een machtig vrouwelijk wezen in de Welshe mythologie, die soms alleen, soms ook samen met Arawn en zijn honden door de lucht rijdt – de Welshe vorm van de Wilde Jacht -, op zoek naar treurige, verloren zielen om die naar de wereld ‘Annwn t’e jagen. De Mallt-y-Nos zou de honden voortdrijven met geschreeuw en geklaag, die honden …
